Sevgili Kavak Ağacı

Sevgili kavak ağacı; seni kimse sevmezmiş. Neden biliyor musun? ÇOK DOĞRU olduğun için. Biliyorsun ”doğruları kimse sevmez” “Doğru söyleyen de dokuz köyden kovulmuş” zaten…

Senin için şöyle bir dedikodu duydum sevgili kavak ağacı: Bir çok ilde senin dikilmeni yasaklamışlar. Sen tozlaşma döneminde pamuk pamuk her yeri kirletiyorsun diye. Senin soyunu tüketmeye karar vermişler. Birileri oturup masa başına,bir takım kararlar vermiş. Canlıları,doğayı değiştirmeye çalışıp durmuşlar kapalı odalarda…

Ben o birilerine diyorum ki sevgili kavak ağacı;çıkın o odalardan. (Aksaray’da pek çoktu ve hatta sizin buralarda bir tek ”kavak” meşhur diye dalga geçerlerdi). Bir kavak ağacı bulun, altına oturun. Başınızı kaldırıp bakın yukarı doğru dümdüz vakurla ne güzel uzar, gider. Eziyetsiz dir, çabuk büyür, çok yerde kullanma alanı vardır. Ama onlar, seni yok etme zihniyetindeki ağaç düşmanları, yeşil rengi trafik lambasında, camide, bazı seccadelerde vs. görmüştür. Senin yeşilini algılayamayan renk körleri.

Sevgili kavak ağacı. Biliyor musun bizim dedelerimizin hepsinin ”kavaklığı”vardı. Her doğan bebeğe bir kavak dikilir, o kavak o bebeğin olurdu. Büyüyünce çocuk, kavağını ister keser, satar parasıyla okumaya gider, ister çeyizinde kullanırdı.”Kavaklığa gitmek.’ ‘diye bir gezme duyulmuyor artık sevgili kavak ağacı. Senin modan geçti. Ağaç dikmek bile moda değil artık. Şimdi sizleri kesip, o ”kavaklık”dediğimiz yerleri”arsa”yaptılar. Sonra o ”arsa”denen yerlere ”çirkin binalar”yaptılar. Artık doğan bebeklere kavak dikmiyor dedeler. HİÇ BİR BEBEĞİN DE KAVAK AĞACI YOK ARTIK AKSARAY’DA. Çünkü artık apartman çocuğu olduk. Kavaklık bulabilirsek bir yerlerde piknik yapıyoruz. Balkonlarımıza gelen pamuk pamuk tozlarını kıza kıza yıkıyoruz. Apartmanlarımızın balkonlarını da CAMla kapatıp kendimizi dairelerimize iyice hapsediyoruz.

Aksaray’ı seyrettim bir tepeden bu pazar sevgili kavak ağacı; Bir yeşil deniz gibi dalgalanırdın üstten bakınca. Benim çocukluğumda Yeşil Aksaray’dı şehrimiz senin sayende… Şimdi mi? Çirkin yapılaşma arasında tek tük görünüyorsun. Gri bir renk almış Aksaray sensiz kalınca. Artık sadece otobüs firmalarında isim olmuş ”Yeşil Aksaray”. Sen şehrimizin güzel ağacı… Seni kovmuşlar bu kentten. Çok doğru olduğun için…