Alem-i Türk İslam
ÂLEM-İ TÜRK İSLAM
Tan doğudan ağarır,
Ey! Âlem-İ Türk İslam.
Sensin iliğimde can.
Çok umurlar gördün, yansan da dayan.
Bak ağlıyor tüm İslam,
Az kaldı, geliyor, beklenen eman.
Soruyorsun sabah ne zaman?
Hep bekleyiş, hep keder.
Diyorsun, neresinde bunun kader?
***
Hesabı bilmiyorum tam, kaçı gitti, kaçı kaldı geriye.
Ayan beyan olmuş müjdeli emare.
Sular çekildi, zaman geldi ahire,
Yaklaştım, duvar örüyor Rehber-i Azam, durdum az geriye.
***
Sen kıvranırken sancıdan,
Dünya, kaynayan bir kazan.
Felaket kuşağında kaybeden o, sensin tarih yazan.
Yazgı bu, olur mu hiç isyan? İşe yaramaz feryadı figan.
***
Sanma dünya iki kutup.
Zorbalık, birinde başlayıp, diğerinde bitip.
Küreyi ikiye kesti kader, yaptı bir kutup.
Şimdi çöküyor üstüne, dipten çıkacak bizim kutup.
***
Dindir, içindeki fırtınayı, essin meltem.
İnsin bulutlardan rahmet, bitsin matem.
Vurulmasın ruhuna O’ndan başka hatem.
Senin de gülsün yüzün, istikbal güler madem.
Mustafa YUMUŞAK