Eriği Selamlama

Bir Küçük köpekle oynamak, yalınayak koşmak yeşil çayırlarda, yüzlerce koyunun yavrusunun akşam “sağım” sırasında hiç şaşırmadan birbirine kavuşması, tavukların ördeklerin yumurtalarını size vermek istememesi, kedi yavruları, inek “ağız sütü”,  bahçe telaşı, sitiller fidanlar ,çiçek tohumları, bel, kürek…

Bir heyecan , bir sevinç… Pazar yerleri bile farklı. Yağmurlar üşütmüyor. Henüz hissedilen bahar esintisi, bahar kokusu…Tezgahta görülmeye başlayan yeni meyveler. İşte ondandır sevinçle uyanmamız. İşte bu yüzden daha keyifle bakıyoruz sabahları dışarıya, aynaya ve birbirimize…

“Çok şükür çok şükür… Bu yıl da sana kavuştuk erikçik, yüzün günün kutlu olsun” diye sevinen anne annemizin; aslında eriğe sevinmediğini anlıyoruz, bir dahaki bahara çıkamadığında… Bahara, bahar meyvelerine kavuşmanın anlamını, önemini daha bir derinden kavrıyoruz içimiz buruk. Kızınızın geçen baharda emeklerken bu bahara koşarak girmesi, “evleneceği kızla tanıştırmak istemesi” oğlunuzun… Geçen bahar diktiğiniz kaysının çiçek açması. Hışımla yağan nisan yağmuruna inat, ıslana ıslana devam etmeniz piknik sofranıza…

Sanki  mutlu bir hayatın özeti şu nisan-mayıs ayları. “Hayat hep böyle yaşanmalı “dedirten cinsten.

Hayatımızda sadece bu telaşlar, bu koşturmacalar, karşılamalar uğurlamalar olsa… Birbirimizi yemeden, çevremizde olup bitenin sadece “doğa” kısmıyla ilgilenerek.

Evlerimizin içine, kim ne yapmış, ne almış, ne kazanmış, onun arabası ne markaymış, diğerinin telefonu ne modelmiş. Felancanın  çocuğu sınavdan ne puan bekliyormuş. Bizimki niye tembelmiş. O’nun kocası ne almış, bunun karısı ne pişirmiş? Kim kafasını örtmüş, kim açmış? Onların dini neymiş, bunların mezhebi neymiş? Akşam patlıcan yemişler çöplerini inceledim… Yine yeni palto almış. Mış mış mışşşşş….

Şu güzel günlerin hatırına; lütfen birbirimizi yemeyi bırakalım. Biraz daha bekleyerek UCUZLAYINCA “erik” yiyelim. Ve yerken lütfen onu selamlayalım. “yüzün günün kutlu olsun, şükür bu yıl da sana kavuştuk” diyerek…