Somuncu Baba’nın Kabr-i Şerîfi – 1

Veteriner Fakültesi’nde okurken -5 yılımın son 3 yılında- tiyatroda oynamıştım. O zamanki tiyatro yönetmenimizin şu sözünü hiç unutmam;

“Evet, biz amatör bir topluluğuz ancak işini profesyonelce yapmaya çalışan bir amatör topluluğuz.”

            Onun bu sözü çok hoşuma gittiği için sözünü düstur edindim kendime ve hayatıma tatbik etmeye çalıştım.

***

Her işin profesyoneli olamayız elbette ancak yaptığımız her işi profesyonelce yapmaya çalışmamız gerek…

Bildiğiniz gibi akademisyen değilim… Ancak çalışmalarımı, elimden geldiğince, akademisyen titizliği ile yapmaya çalışan bir araştırmacı-yazarım.

Mesela delille konuşurum ben… Delil olmayıp da yorumla konuştuğum zamanlarda bile yorumumun arkasında, dayandığım, yorumumu destekleyecek, konu ile dolaylı olarak bağlantılı olan muhakkak birkaç delilim vardır.

Ayrıca çapraz sorgu yaparım kendi kendime ve sorularla doğruya ulaşmaya çalışırım. İnce eleyip sık dokurum yani, elbette elimden geldiğince, dimağımın erdiğince…

Ve sunmuş olduğum bir delilimi çürütmeden, ezberle karşıt bir görüşü savunanın bu üslubundan nefret ettiğim için; karşıt bir görüş belirteceksem eğer, önce karşımdaki görüşün delillerini çürütmeyi tercih ederim.

***

Bu minvalde düşündüğümüz zaman, Somuncu Baba’nın kabr-i şerifinin Aksaray’da olduğunu ispat etmek istiyorsak eğer, bugün Somuncu Baba konusunda bir şeyler yazmak isteyenlerin –bilhassa da akademisyenlerin- muhakkak başvurduğu Prof. Dr. Ahmed Akgündüz’ün “Arşiv Belgeleri Işığında Somuncu Baba ve Neseb-i Âlîsi” eserinde geçen, kabrin Darende’de olduğunun ispatı için sunulan sözde delilleri bir bir çürütmemiz gerekmektedir.

***

Akgündüz’ün kitabını okuduğumda, ben de Somuncu Baba’nın Darende’de olduğuna inanmıştım. Ancak ne zaman Akgündüz’ün söylediklerinden şüphe edip söylediklerinin sağlamasını yapmaya çalıştım, delillerini bir bir çürüttüm, işte o zaman hakikati gördüm.

Mübareğin kabr-i şerifi kesinlikle Aksaray’dadır.

***

Konuya devam edeceğim.

Bir sonraki yazımda görüşmek üzere…