Yolsuzluğu Nasıl Kapatırız?

Bizim Aksaray gerçekten de çok garip bir yer:

Garip olduğumuz için de, yapılanlar, yaşananlar da garip garip şeyler!

Örneğin; dosyada evrak sahteciliği yapılıp bu sahtecilik ile rant sağlanıyor, haksız kazanç elde ediliyor ya da edilmeye çalışılıyor…

Bu biraz ortaya dökülünce de sahtecilik yapılması ya da bu sahtecilik ile rant sağlayanlar ya da haksız kazanç elde edenler veya etmeye çalışanlar ile devleti soyanlar ya da soymaya çalışanlar gözardı edilip olayın nasıl kapatılacağı yönünde kafa patlatıyor bu işin takipçisi olması gerekenler.

Şimdi diyeceksiniz ki; “Minareyi çalanlar sadece kılıfı hazırlamakla kalmıyor, kılıfı kendileri üretiyorlar. Başka ne bekliyordunuz ki?”.

Vallahi de haklısınız!

Billahi de haklısınız!

Üstelik bunu eyvallahsız yaptıklarına bakılırsa, ya kendilerine çok güveniyorlar,

Ya arkaları çok güçlü,

Ya da haksız para kazanma ve Devleti zarara uğratma söz konusu olunca gözleri kararıyor.

Bence yukarıda saydıklarımın 3 ü de var.

Kendilerini dokunulmaz sanıyorlar.

Bize hırsızlığın 1 lirası ile 1000 lirası arasında hiç fark olmadığını öğrettiler geçmişte.

Şimdi birileri milyonları götürüyor sahte evraklarla, birileri binleri.

Para Devletin parası…

Yani tüm halkın ödediği vergilerden oluşan para…

Yani bizim, hepimizin parası…

Kurumun birisinde alt kademedekiler sahte evraklarla haksız kazanç elde ediyor Devleti soyuyorlar, üstlerindekiler olayın nasıl kapatılacağının peşinde.

Kurumsal da böyle de kişisel de farklı mı?

Kurumsalda kişiler bazında binler hortumlanıyor, kişisel de kurumlar da kullanılarak milyonlar.

Kafa aynı, zihniyet aynı, niyet aynı…

Sadece rakamlar farklı.

Hepsi de sanıyor ki; “Kol kırılır. Yen içinde kalır. Çalıp çırptığımız da yanımıza kar kalır.”.

Yok öyle bir Dünya.

Bugün olmazsa yarın, yarın olmazsa birgün mutlaka kokusu ortaya çıkar, biz de biraz rüzgar oluşturur o kokuyu tüm kamuoyuna duyururuz.

Duyururuz ki, pisliğin kokusu tüm insanları rahatsız etsin.

Etsin ki; kokudan rahatsız olunca tepki göstermeyi hatırlasınlar.

Hatırlasınlar ki bir daha kimse bu şehri, bu ülkeyi Köpeksiz Köy gibi görmesin.

Kendilerini de o köyün çobanı sanmasın…